سلام دارم خدمت همه كاربران انشالله كه روزهايتان و خير و بركت باشه… در اين وبلاگ در مورد مشكلات و راهكارهاي كشاورزي با شما صحبت مي كنيم و امروز هم تصميم گرفتيم در اين مورد صحبت كنيم كه اگر به فكر احداث يك باغ هستين چگونه اقدام به تهيه نهال كنيد.همان طوري كه خودتان نيز مطلع هستيد احداث باغ يك نوع سرمايه گذاري بلند مدت حساب ميشود اگر شما نتوانيد در اين سرمايهگذاري بلندمدت و در واقع احداث باغ نهال مورد نظر خود را تهيه كنيد بعد از ۶ الي ۷ سال هزينه و خرج بدون سود ،به اميد اينكه اين باغ در آينده براي شما سود زيادي خواهد داشت ناگهان مشاهده ميكنيد كه باغي كه به وجود آمده آن چيزي كه مد نظر شما بوده نيست.
ايسنا/ پژوهشگران دانماركي در بررسي جديد خود دريافتند كه گياهان، اين توانايي را دارند كه دوست و دشمن خود را تشخيص دهند!
پژوهشگران "دانشگاه آرهوس"(Aarhus University) دانمارك، گياهان موسوم به "باقلائيان"(Legume plants) ميتوانند دوستان و دشمنان خود را شناسايي كنند. اين گياهان، ميكروبهاي مفيد را تشخيص ميدهند و ميكروبهاي مضر را ميرانند. اين كار براي توليد گياهان سالم و ايمني غذاي جهان مهم است.
پژوهشگران در اين بررسي دريافتند كه باقلائيان چگونه از مايه اصلي پروتئينهاي گيرنده استفاده ميكنند و سيگنالهاي مولكولي ميكروبها را درمييابند.
اين يافتههاي قابل توجه، به پژوهشگران كمك ميكند تا گيرندههاي ايمني را دوباره برنامهريزي كنند و به مهندسي محصولات كشاورزي بپردازند.
باقلائيان با كمك نوعي باكتري موسوم به "ريزوبيا"(Rhizobia) كه در ريشههاي آنها ساكن است، نيتروژن جو را ميگيرند. اين كار به آنها كمك ميكند تا ميكروبها را به دقت تشخيص دهند و از آنها دوري كنند. باقلائيان طي اين فرآيند، نوع متفاوتي از گيرندههاي پروتئين را به كار ميگيرند كه در سطح خارجي سلول ريشه آنها قرار دارد.
اين پژوهش نشان ميدهد كه مولكولهاي پاتوژنيك و يا سيگنالدهنده، با كمك مولكولهاي كوچك گيرندهها شناسايي ميشوند كه در سيگنالدهي براي دفاع ضدميكروبي نقش دارند.
همه گياهان، گيرندههايي دارند كه به آنها در شناسايي سيگنالهاي ضدميكروبي كمك ميكنند اما اين موضوع كه گياه چگونه تصميم ميگيرد واكنش ايمني خاصي را نسبت به يك ميكروب نشان دهد، هنوز ناشناخته است.
هدف بلندمدت پژوهش اين است كه توانايي منحصر به فرد جذب و نگهداري كربن در باقلائيان، به غلات نيز انتقال داده شود تا نياز به باروركنندههاي اكسيژن كاهش يابد. اين كار، مزاياي بسياري براي نواحي فقيرنشين خواهد داشت و به تامين غذاي مردم اين نواحي كمك خواهد كرد.
اين پژوهش، در مجله "Science" به چاپ رسيد.